Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Καινοτόμες θεραπείες σηματοδοτούν νέα εποχή στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Νέα, σημαντικά δεδομένα από κλινικές δοκιμές σε αρκετά υπό έρευνα και εγκεκριμένα αντικαρκινικά φάρμακα, παρουσίασαν ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο στο πλαίσιο του Ετήσιου Συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO), που διεξήχθη πρόσφατα στο Σικάγο των ΗΠΑ.


Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία Στο συνέδριο ανακοινώθηκαν τα πρώτα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ CLL11, σύμφωνα με τα οποία ο συνδυασμός obinutuzumab με χλωραμβουκίλη μείωσε κατά 86% τον κίνδυνο εξέλιξης, υποτροπής ή θανάτου ηλικιωμένων ασθενών με Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία. Το μονοκλωνικό αντίσωμα obinutuzumab είναι το πρώτο τύπου II αντίσωμα που στρέφεται κατά του CD20 και έχει υποστεί επεξεργασία με γλυκοσυλίωση χρησιμοποιώντας τεχνολογία GlycoMAb, το οποίο βοηθά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ίδιου του ασθενούς να επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα που φέρουν το συγκεκριμένο δείκτη στην επιφάνειά τους και τα σκοτώνει απευθείας. Η Χρόνια Λεμφοκυτταρική Λευχαιμία είναι μια από τις πιο συχνές μορφές καρκίνου του αίματος, η οποία στοιχίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε περίπου 75.000 ανθρώπων παγκοσμίως.
Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μεγάλης, ανεξάρτητης μελέτης GOG240 που επιχορηγήθηκε από το Εθνικό Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (NCI) και διεξήχθη από την Ομάδα Γυναικολογικής Ογκολογίας (GOG), η αγωγή με τον αντι-αγγειογενετικό παράγοντα μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία (πακλιταξέλη και σισπλατίνη ή πακλιταξέλη και τοποτεκάνη) παρατείνει τις ζωές των γυναικών με προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, σε σύγκριση με χημειοθεραπεία μόνο, μειώνοντας κατά 29% τον κίνδυνο θανάτου. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που έλαβαν μπεβασιζουμάμπη σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία παρουσίασαν διάμεση συνολική επιβίωση 17 μηνών έναντι 13.3 μηνών στην ομάδα ασθενών που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ο τρίτος πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες με μισό εκατομμύριο κρούσματα παγκοσμίως, και ένα από τα κύρια αίτια θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες με κατά προσέγγιση 275.000 γυναίκες να καταλήγουν ετησίως. Οι επιστήμονες τόνισαν ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό οι περισσότερες γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε εμβολιασμό έναντι του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV (που ευθύνεται για σχεδόν την πλειονότητα της νόσου) καθώς και σε τεχνολογίες προσυμπτωματικού ελέγχου. Αυτή η προσέγγιση σε επίπεδο πρόληψης μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη της θανατηφόρου νόσου καθώς η διαφορά στα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης ανάμεσα στον πρώιμο και στον προχωρημένο καρκίνο του τραχήλου της μήτρας είναι δραματική, με λιγότερες από δύο στις δέκα γυναίκες με προχωρημένη (μεταστατική) νόσο να ζουν για πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση.
Γλοιοβλάστωμα Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου παρουσιάστηκαν επίσης τα τελικά αποτελέσματα της μελέτης φάσης III AVAglio σε άτομα με νεοδιαγνωσθέν γλοιοβλάστωμα, την πιο συχνή και επιθετική μορφή πρωτοπαθούς καρκίνου του εγκεφάλου. Τα νέα στοιχεία επιβεβαίωσαν πως η αγωγή με μπεβασιζουμάμπη συν ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία με τεμοζολομίδη μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο επιδείνωσης του γλοιοβλαστώματος ή θανάτου κατά 36% σε σύγκριση με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία με τεμοζολομίδη και εικονικό φάρμακο, χωρίς όμως να βελτιώνεται σημαντικά η συνολική επιβίωση των ασθενών. Τα συμπτώματα του γλοιοβλαστώματος είναι συχνά αφόρητα για τους ασθενείς και όσους τους φροντίζουν, έχοντας σημαντικό και αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής τους, όπως και στην ικανότητά τους να φέρνουν εις πέρας δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Η μελέτη έδειξε ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου χωρίς εξέλιξη της νόσου οι περισσότεροι ασθενείς μπορούσαν να φροντίσουν τον εαυτό τους χωρίς να τους είναι απαραίτητη βοήθεια, ενώ μπορούσαν και να διατηρούν μια κλινικά σχετική ποιότητας ζωής.
Ανοσοθεραπεία Τέλος, αρκετές πρώιμου σταδίου μελέτες σε διάφορους τύπους καρκίνου παρουσιάστηκαν και για το MPDL3280A, ένα υπό έρευνα φάρμακο που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να κάνει τα καρκινικά κύτταρα περισσότερο ευάλωτα στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, παρεμβαίνοντας σε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται PD-L1.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου