Το μέλλον κάθε τόπου είναι η νέα γενιά. Αυτοί θα κληθούν να διαχειριστούν τις καταστάσεις που θα έρθουν, αυτοί θα κληθούν να πάρουν το τιμόνι της χώρας στα χέρια τους και να οδηγήσουν το καράβι σε πιο ασφαλή νερά.
Είναι γεγονός, πως οι «επαναστάσεις» των προηγούμενων γενιών επί της ουσίας δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ και έμειναν μόνο στη θεωρία. Οι «επαναστάτες» του χθες βολεύτηκαν μέσα στο σύστημα. Το κυρίευσαν και το έκαναν κτήμα τους. Αυτά τα δεδομένα πρέπει να αποτελέσουν παραδείγματα προς αποφυγή και οδηγό για το πως θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε τη νέα γενιά. Όχι σε επίπεδο πολιτικό ή ιδεολογικό, αλλά κυρίως σε επίπεδο φιλοσοφίας ζωής.
Το κάθε κράτος, πόσο μάλλον η Ελλάδα με το βεβαρυμμένο της παρελθόν, οφείλει να σταθεί με μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στους νέους, να τους δώσει τα εφόδια που να βασίζονται σε τρεις κυρίως άξονες, υπευθυνότητα, ανιδιοτέλεια, υψηλό αίσθημα ευθύνης. Πως όμως να μπουν αυτές οι ισχυρές βάσεις μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που παραπαίει; Μόνο αν επενδύσουμε ουσιαστικά στο εκπαιδευτικό σύστημα, αν στοχεύσουμε στη γνώση.
Η επένδυση στην εκπαίδευση των νέων είναι ο πιο ασφαλής δρόμος που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και στην αναθέρμανση της οικονομίας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να σταματήσουμε την ουσιαστική αιμορραγία προς το εξωτερικό όπου δεν είναι το συνάλλαγμα αλλά το ανθρώπινο κεφάλαιο.
Τα μέσα τα έχουμε, τον τρόπο τον ξέρουμε αυτό που απομένει είναι η βούληση να κάνει η νέα γενιά τη δική της επανάσταση, όχι για να αναλάβει μια νέα διαχείριση αλλά για να κάνει πράξη αυτά που όλοι σήμερα ονειρεύονται. Αυτή θα είναι μια πραγματική υπέρβαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου