O βασιλιάς του στρας, του λαμέ και των πιο εκκεντρικών εμφανίσεων της πίστας τα τελευταία 50 χρόνια που τραγουδάει «πειράζει που είμαι και μεγάλη φίρμα;» και «με το μικρόφωνο στο χέρι θα πεθάνω», αποδεικνύοντας ότι ποτέ δεν είχε πρόβλημα να εκτεθεί δημόσια, γιατί ξέρει ακριβώς ποιος είναι και τι αντιπροσωπεύει.
«Θα σε προσκυνήσω!», λέει στον Γιάννη Φλωρινιώτη θαμώνας του μαγαζιού στην Αγία Παρασκευή -εκεί όπου έκανε άλλη μία έκτακτη εμφάνιση «ο κύριος Γιάννης με το μπαλέτο του». «Αυτό γίνεται κάθε βράδυ;», τον ρωτάω λίγο αργότερα στο καμαρίνι του. «Αυτό και άλλα πολλά», μου λέει ενώ ανανεώνει το μακιγιάζ του, κάνοντας ταυτόχρονα κάποιες τελευταίες συνεννοήσεις για τη συνέχεια του προγράμματος, κάποιες αλλαγές της τελευταίας στιγμής. «Ο κόσμος έχει ανάγκη, πιο πολύ από ποτέ, τη διασκέδαση. Κι εγώ ήμουν, είμαι και θα είμαι διασκεδαστής!», μου αναφέρει καθώς αλλάζει κοστούμι.
-Ανανεώσατε καθόλου φέτος την γκαρνταρόμπα σας;
Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν ανανεώθηκα. Λόγω της κρίσης. Αλλιώς, επειδή εγώ σέβομαι το κοινό μου και ξέρω πολύ καλά τι περιμένει να δει από μένα, κάθε χρόνο ταξίδευα στο Λονδίνο για να βρω τα καλύτερα υφάσματα, να τα ράψω, να τα ετοιμάσω, ώστε να κάνω μαζί με την ομάδα μου εντυπωσιακές εμφανίσεις στην πίστα. Δεν πειράζει. Άλλωστε, έχω τόσα πολλά ρούχα αφόρετα που μάλλον δεν ήταν αναγκαίο να κάνω αυτό το ταξίδι και φέτος. Έχω ρούχα στις ντουλάπες μου που ούτε καν πρόλαβα να τα φορέσω.
-Γίνατε πλούσιος πια μετά από 50 χρόνια επιτυχίας στις πίστες και στα show, έτσι δεν είναι;
Δεν είμαι πλούσιος. Εξάλλου, τη δουλειά δεν την έκανα για τα λεφτά αλλά επειδή την αγαπούσα. Η αλήθεια είναι ότι όταν ήμουν μικρό παιδί είχα στερηθεί πολλά πράγματα με αποτέλεσμα, όταν άρχισα να παίρνω λεφτά στα χέρια μου, να τα σκορπάω για τον εαυτό μου, αλλά και για να βοηθώ την οικογένειά μου η οποία με χρειαζόταν και με είχε ανάγκη. Υπήρξα πολύ φτωχό παιδί. Τι να σου λέω; Πολλές στερήσεις. Για να καταλάβεις, επί τρία χρόνια, επειδή δεν είχα κάτι άλλο να φορέσω, έβαζα μόνο ένα παντελόνι και μία μπλούζα, τα οποία έπλενε κάθε μέρα η μάνα μου, και περίμενα να στεγνώσουν για να τα ξαναφορέσω και να πάω με αυτά πάλι στη δουλειά. Απ την άλλη, τα παπούτσια μου ήταν τρύπια από κάτω και έβαζα χαρτόνια, επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε άλλα…Πέρασα πολλά. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 5 χρόνων και εγώ μεγάλωσα σε τρία ορφανοτροφεία. Ας είναι. Η μοναδική περιουσία, λοιπόν, που έκανα όλα αυτά τα χρόνια σκληρής δουλειάς, ανήκει στα παιδιά μου και είναι τα σπίτια τους, όχι λεφτά.
-Με την Καίτη Γαρμπή, η οποία υπήρξε μέλος της ομάδας σας, διατηρείτε επαφές;
Την Καιτούλα την είχα από 14 χρόνων στην ομάδα μου και έμεινε μαζί μου 8 χρόνια. Το ίδιο και την αδελφή της που τώρα ζει στην Κύπρο. Την Καίτη την αγαπούσα πάρα πολύ, ήταν το αγαπημένο μου παιδί, από τότε ήταν πολύ ταλαντούχα και πάρα πολύ όμορφη. Ήταν και η Καίτη και η Λιάνα παιδιά μου, οικογένειά μου. Πιο πολλές ώρες ήμουν με τα κορίτσια για να δουλεύουμε επάνω στα show, παρά στο σπίτι μου. Ακόμη και τότε που ξεκίνησε πια η Καιτούλα τη δική της καριέρα εγώ πήγαινα κάθε σεζόν και την έβλεπα στα μαγαζιά που δούλευε, ενώ ερχόταν και εκείνη και με παρακολουθούσε -διατηρήσαμε πολύ καλή σχέση. Δεν είναι αγνώμων η Καιτούλα.
-Είστε συμφιλιωμένος με το χρόνο που περνάει, κύριε Φλωρινιώτη;
Αμέ! Πολλοί λένε «αχ και να ήμουνα 20 χρόνια μικρότερος!». Εγώ ποτέ δεν το ‘χω πει αυτό, γιατί θέλω να μεγαλώνω και να γνωρίζω τις εμπειρίες της κάθε ηλικίας. Τώρα, για παράδειγμα, στα 65 μου, έχω γίνει παππούς, έχω τρία εγγόνια, έχω τα παιδιά μου και κάνω όνειρα για όλους.
-Δεν έχετε ανασφάλειες με την εμφάνισή σας;
Ποτέ! Μου αρέσω έτσι όπως είμαι.
-Τότε γιατί κάνετε πλαστικές και μπότοξ;
Αυτό δεν είναι θέμα ανασφάλειας, απλώς θέλω να είμαι φρέσκος. Ο κόσμος θέλει να σε βλέπει όπως σε γνώρισε, κοκέτη, δεν θέλει να του χαλάς το μύθο. Εξάλλου, εγώ τις πλαστικές δεν τις έκανα για να κάνω μία άλλη μούρη, τις έκανα αρχικά στα 40 μου, τότε που έπαιζα σε κάποιες ταινίες, επειδή αυτό μου το είχε πει κάποιος παραγωγός. Με παρέσυρε. Μου είπε «πρέπει να κάνεις κάτι εδώ Γιάννη, στα ζυγωματικά σου, να τα τονίσεις, να γράφεις πιο ωραία στην κάμερα, να τονιστούν και οι γωνίες του προσώπου σου». Έβαλα σιλικόνη, η σιλικόνη μετά έπεσε, πρήστηκε το μάγουλό μου, παραμορφώθηκα και έτσι ξεκίνησα τις πλαστικές επεμβάσεις.
-Είναι αλήθεια ότι έχετε κάνει 44 πλαστικές επεμβάσεις;
Άντε καλέ! Λιγότερες. Θα ήμουνα μούμια αν έκανα τόσες πλαστικές, όχι άνθρωπος. Από το πολύ τράβηγμα δεν θα μου είχε μείνει τίποτα.
-Διατηρείτε καλές σχέσεις πια με την πρώην σύζυγο σας;
Από τη στιγμή που έχουμε παιδιά και εγγόνια, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κακές σχέσεις διότι πάντα πρέπει να βρισκόμαστε λόγω της οικογένειάς μας. Άλλωστε, δεν ξεγράφονται 30 χρόνια γάμου έτσι απλά.
-Ήσασταν πιστός αυτά τα 30 χρόνια;
Εντάξει…. Όταν ψιλοχωρίζαμε καμιά φορά, έκανα τις κουτσουκέλες μου. Από εγωισμό πιο πολύ, όχι από εκδίκηση. Και νομίζω ότι όλοι το κάνουν αυτό, απλά δεν το λένε δημόσια.
-Τώρα είστε σε νέα σχέση;
Α πα πα. Είσαι τρελός; Ούτε θέλω, ούτε με αφορά το να έχω σχέση. Τώρα ζω την εφηβεία που δεν έζησα. Σκέψου ότι από μικρό παιδί ήμουνα δεσμευμένος: Στα 15 μου αρραβωνιάστηκα, μετά έκανα μία σχέση 8 χρόνια και στη συνέχεια γνώρισα τη γυναίκα μου και παντρευτήκαμε. Κι έτσι ποτέ μου δεν έμεινα μόνος μου. Το είχα ανάγκη αυτό που ζω τώρα. Ίσως βέβαια και να είναι ψυχολογικό που δεν ήθελα να είμαι μόνος μου παλιά διότι, λόγω της παιδικής μου ηλικίας, εγώ ήθελα να μ αγαπάνε. Κι έτσι, όπου μου έδειχναν στοργή εγώ πήγαινα, γιατί ήταν κάτι που αναζητούσα.
-Οι έφηβοι συνήθως κάνουν και πολλά one night stands. Αυτό κάνετε κι εσείς πια;
Όχι. Μάλλον χόρτασα. Δεν μου κάνει πλέον τίποτα αίσθηση. Δεν το σκάφτομαι καν το sex. Έχω να κάνω sex από τότε που χωρίσαμε με τη γυναίκα μου, πριν από 7 χρόνια, και δεν μου λείπει καθόλου. Διότι εγώ, για να κάνω sex, πρέπει να είμαι πολύ ερωτευμένος. Και αυτή την περίοδο δεν είμαι. Αλλά ούτε και θέλω. Τι; Να ξαναβάλω άγχος στο κεφάλι μου; Οι σχέσεις έχουν τα προβλήματά τους κι εγώ, έτσι όπως είμαι τώρα, μόνος μου, περνάω πολύ πιο όμορφα.
-Δεν είναι, όμως, φυσική ανάγκη το sex;
Είναι. Και μάλιστα, κάποιοι καλλιτέχνες που γνωρίζω είχαν πάντα πάνω από τη δουλειά τους το sex. Αντίθετα, εγώ πάνω απ όλα έβαζα τη δουλειά μου. Ούτε καν το σκέφτομαι το sex. Δεν υπάρχει! Εμένα μου φτάνει που έχω πολύ καλούς φίλους. Να, για παράδειγμα φέτος το Καλοκαίρι, έκανα τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου. Πήγα στη Μακεδονία και φιλοξενήθηκα από fans μου που μ αγαπάνε. Κολυμπήσαμε, πήγαμε βόλτες, γελάσαμε, διασκεδάσαμε… Καλύτερο κι απόsex είναι αυτό, πίστεψέ με.
-Πιστεύετε ότι ο έρωτας έχει φύλο; Θα μπορούσατε, δηλαδή, να ερωτευτείτε το ίδιο εύκολα και κάποιο αγόρι; Ο έρωτας δεν έχει φύλο. Όταν νιώσεις ερωτευμένος -είτε με άντρα είτε με γυναίκα- απ τη στιγμή που εσύ αισθάνεσαι ευτυχισμένος πρέπει να το ζήσεις. Δεν είναι σωστό να καταπιέζεσαι. Κι η αλήθεια είναι ότι εμένα με ερωτεύονταν και άντρες και γυναίκες. Είχα επικοινωνία με όλους, αλλά πάντα στο φιλικό.
ierosagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου