Μια σύζυγος με αίμα στα χέρια της, ένας ΟΥΚΑΣ με αίμα στα χέρια του, ένας πατέρας που προσπαθεί να φροντίσει την οικογένειά του και έναςΠορτορικάνος που προσπαθεί να ιππεύσει ότι βρει μπροστά του. Δεν υπάρχει κανένα κοινό στοιχείο ανάμεσα στα βιβλία που επιλέξαμε ως καλύτερα της χρονιάς. Πέρα από το γεγονός ότι θα σε κάνουν να σκεφτείς ποιος είσαι και που πας.
Mortality του Christopher Hitchens
Πως ένας πολυγραφότατος άθεος (σ.σ. συγγραφέας του Ο Θεός δεν είναι μεγάλος) ντιλάρει με τον θάνατο -από καρκίνο του οισοφάγου- που έρχεται. Χωρίς ποτέ να δειλιάσει, να στραφεί στην θρησκεία ή να ξεχάσει ποιος είναι.
Πρόκειται για την περίφημη συλλογή άρθρων από το Vanity Fair του Hitchens που περιγράφουν τους τελευταίους 18 μήνες της ζωής του.
Ένα μάθημα αξιοπρέπειας για τον καθένα μας από ένα χαρισματικό άνθρωπο που απλά λυπάται που φεύγει από το πάρτι της ζωής πολύ νωρίς. Ένα πάρτι του οποίου υπήρξε η ψυχή εδώ και 40 χρόνια.
No Easy Day του Mark Owen
Η περιγραφή της επιδρομής στο κρησφύγετο του Osama Bin Laden στο Πακιστάν από ένα ΟΥΚΑ της ομάδας SEAL Team Six που πέταξε επιτέλους το 50 αποχρώσεις του Γκρι από την 1η θέση της λίστας best seller των NY Times.
Πέρα και πάνω από πολιτικές πεποιθήσεις, αποτελεί μια προνομιακή ματιά στο κόσμο των ειδικών δυνάμεων και μια από πρώτο χέρι περιγραφή μιας ιστορικής στιγμής.
Δεν πρόκειται για αριστούργημα (και προφανώς είναι πιο εύκολο να κάτσουμε να δούμε το Zero Dark Thirty της Bigelow), αλλά ο ρυθμός και το γράψιμο είναι φουλ στην αδρεναλίνη.
Gone Girl της Gillian Flynn
Ψηφισμένο ως το καλύτερο βιβλίο της χρονίας τόσο από τους βιβλιοκριτικούς όσο και από τους αναγνώστες του Amazon, πρόκειται ουσιαστικά για μια περιγραφή του τι μπορεί να συμβεί όταν ένας γάμος αρχίζει να διαλύεται. Και όσο έξυπνος και αν νομίζεις ότι είσαι, είναι δεδομένο ότι δεν μπορείς να προβλέψεις τι σε περιμένει στην επόμενη σελίδα.
Όπως ακριβώς δεν μπορείς να προβλέψεις τι σου ξημερώνει στο γάμο σου. Αν και ελπίζουμε τίποτα τόσο συνταρακτικό όσο στον Nick Dunne που βλέπει την γυναίκα του να εξαφανίζεται την ημέρα της 5ης επετείου τους, με την αστυνομία και τους γείτονες να θεωρούν ότι την δολοφόνησε και το ημερολόγιο της (που βρήκε) να δίνει αναπάντεχες απαντήσεις στο πόσο πολύ δεν ήξερε αυτή που είχε στο πλάι του.
Προσεχώς γίνεται ταινία με την Reese Witherspoon σε ρόλο παραγωγού και πρωταγωνίστριας, ενώ κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο 'Το κορίτσι που εξαφανίστηκε'.
2312, του Kim Stanley Robinson
Όσο σεξιστικό και αν ακούγεται, θεωρώ την επιστημονική φαντασία καθάρα αντρικό άθλημα. Πρωταθλητής στην οποία την τελευταία 20ετία και βάλε είναι ο πανμέγιστος Kim Stanley Robinson (γνωστός από την ‘Αρειανή’ τριλογία του) που κάνει εδώ επίδειξη δύναμης.
'Παιχνίδι' του πλέον είναι ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, το οποίο επιστήμονες σταθερά διαμορφώνουν στα μέτρα της ανθρωπότητας (βλέπε αποικίες από την σελήνη μέχρι τα δαχτυλίδια του Κρόνου) μέχρι που μια συνωμοσία απειλεί να μας αναγκάσει να επιστρέψουμε στην ρημαγμένη Γη.
A Hologram for the King του Dave Eggers
Μέχρι που θα έφτανες για να πληρώσεις τον λογαριασμό του κολεγίου της κόρης σου και την δόση του στεγαστικού για το άδειο (σ.σ. αφού και έχεις χωρίσει και δεν είσαι ποτέ εκεί) σπίτι σου; Ο executive ήρωας του πάλαι ποτέ παιδιού-θαύματος Eggers, πάντως, φτάνει ως μια σκηνή στην έρημο έξω από την Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας προσπαθώντας να πείσει ένα σείχη που δεν εμφανίζεται ποτέ να αγοράσει το δικό του σύστημα ολογραφικής τηλεδιάσκεψης από εκείνο των Κινέζων που παραμονεύουν.
Ένα πικρό και ταυτόχρονα αστείο αριστούργημα που έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως ο Θάνατος του Εμποράκου για την γενιά της παγκοσμιοποίησης και έχει αξιώσει την –λιτή και κοφτή- γραφή του Eggers να συγκρίνεται στα ίσα με αυτές των Mailer και Hemingway.
The Orphan Master's Son του Adam Johnson
Βραβευμένο ως καλύτερο βιβλίο της χρονιάς από -μεταξύ άλλων- τους Washington Post , Financial Times και Newsweek αποτελεί μια ευφάνταστη ματιά του τι πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό της Βόρειας Κορέας. Πρόκειται για την ιστορία ενός άντρα που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα σουρεαλιστικό σύμπαν γεμάτο πείνα, διαφθορά και σκληρότητα.
Με διαφορά η καλύτερη περιπέτεια της χρονιάς (από όπου προέκυψε και η κεντρική φωτό του θέματος) στημένη στο τελευταίο μέρος στον πλανήτη που κανείς δεν ξέρει τι θα βρει αν κοιτάξει μέσα.
Billy Lynn’s Long Halftime Walk του Ben Fountain
Το ντεμπούτο μυθιστόρημα του Fountain ακολουθεί ένα μάτσο πεζοναύτες -που έγιναν κατά λάθος ήρωες σε μια πυρκαγιά στο Ιράκ- κατά την διάρκεια μιας πανηγυρικής περιοδείας τους στις ΗΠΑ. Το 'τυράκι' εδώ είναι ότι όλη η δράση εκτυλίσσεται στο ημίχρονο ενός αγώνα των Dallas Cowboys.
Εκεί που -ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους- τους βλέπεις στην πραγματική τους διάσταση. Ένα μάτσο αστεία, χυδαία, αμόρφωτα, ψυχικά τραυματισμένα αγόρια που κάποιος αποφάσισε να τα πετάξει μέσα στην φωτιά του πολέμου για να σκληραγωγηθούν.
Δεν το λες Catch 22, ούτε ιδιαίτερα αντιπολεμικό, αλλά χαλαρά θα μπορούσε να γυριστεί ως mini series από το HBO. Κάτι που ίσως να έχει στο μυαλό του και ο σεναριογράφος του Slumdog Millionaire που ήδη γράφει το σενάριο.
Τhe Three Day Affair του Michael Kardos
Το πιο διαστροφικό buddy novel της χρονιάς με ήρωες τρεις παιδικούς φίλους (ένα αποτυχημένο μουσικό, ένα γερουσιαστή και ένα tech εκατομμυριούχο) που συναντιούνται μια φορά το χρόνο. Μέχρι που, κατά την διάρκεια του reunion, ένας μπαίνει σε ψιλικατζίδικο και επιστρέφει με τις τσέπες του γεμάτες μετρητά και μια όμηρο.
This Is How You Lose Her του Junot Díaz
Δεν είναι κάθε μέρα που ένας βραβευμένος με Πούλιτζερ (και κάθε άλλο λογοτεχνικό βραβείο που υπάρχει) Πορτορικάνος αποφασίζει να σου δείξει κατάμουτρα πόσο γελοίο είναι το αντρικό είδος, πόσο εύκολα υποκύπτουμε στον πειρασμό και πόσο καταδικασμένοι είμαστε να επαναλαμβάνουμε στο διενεκές τα λάθη των πατεράδων.
Οπότε, όταν παρουσιάζεται μια τέτοια ευκαιρία, με την μορφή αυτής της συλλογής διηγημάτων, καλό είναι να την αρπάξουμε. Και να μάθουμε κάτι από αυτό.
oneman.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου