Και η λύση είναι πρωτίστως να αλλάξουμε πολιτική- όχι να ψάχνουμε στα πεταμένα ή στα αζήτητα κάποια άγνωστα κελεπούρια που θα φιλήσουν τον βάτραχο για να τον κάνουν πρίγκιπα… Σε αυτό είμαι απολύτως σαφής.
Μόνο αν κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα, μόνο αν βαδίσουμε σίγουρα καιρεαλιστικά, υπάρχει ελπίδα να αναστραφεί η κατάσταση. Καλώς ή κακώς, σωτήρες δεν υπάρχουν πια, ούτε αναμένεται να προκύψουν στις 17 Ιουνίου. Εξακολουθώ, βεβαίως, να ελπίζω ότι η κυβέρνηση της επόμενης μέρας θα είναι ένα είδος Εθνικής Ελλάδος.Και ότι θα κληθούν να υπηρετήσουν την ανόρθωση της χώρας οι ικανότεροι άνθρωποι όλων των κομμάτων και όλων των ειδικοτήτων. Αλλά ακόμη και η καλύτερη Εθνική, πέρα από τους κατά τεκμήριο καλύτερους παίκτες, χρειάζεται τρία πράγματα. Πρώτον, έναν καλό προπονητή. Δεύτερον, ένα πνεύμα ομάδας. Τρίτον, ένα σύστημα παιχνιδιού. Διαφορετικά θα θυμίζει την Εθνική που αγωνίζεται στα γήπεδα της Πολωνίας και πάντα της φταίει ο διαιτητής».
papaioannou.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου