Το ουρικό οξύ παράγοντας κινδύνου για την καρδιά-διατροφή!

Το ουρικό οξύ,  αν και παράγεται από τον οργανισµό καθώς αποτελεί ένα φυσιολογικό προϊόν µεταβολισµού των κυττάρων, φαίνεται πως αποτελεί ένα νέος παράγοντα κινδύνου για την καρδιά και τον εγκέφαλο, όταν βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα στο αίμα. 

Το ουρικό οξύ κυκλοφορεί στο αίµα σε διαλυτή µορφή και δεν ονοµάζεται τυχαία ουρικό, αφού τα δύο τρίτα από αυτό αποβάλλονται από τα νεφρά καταλήγοντας στα ούρα. Οταν το ουρικό οξύ ξεπεράσει τα 7mg/dL (υπερουριχαιµία)  δηµιουργούνται άλατα, τα οποία µε τη µορφή κρυστάλλων (κρύσταλλοι ουρικού µονονατρίου) καθιζάνουν και εναποτίθενται στους ιστούς.

Εως σήµερα, ήταν γνωστό ότι υψηλές τιµές στο ουρικό οξύ σχετίζονται µε τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας, της λεγόµενης ποδάγρας, που προσβάλλει κυρίως τα κάτω άκρα (το µεγάλο δάκτυλο του ποδιού και το γόνατο). Μέχρι πρότινος, εθεωρείτο ότι το ουρικό οξύ µπορεί να δράσει και ως αντιοξειδωτική ουσία. «Νεώτερα δεδοµένα από µελέτες παρατήρησης χιλιάδων ασθενών υποστηρίζουν ότι ο ρόλος του ουρικού οξέος επεκτείνεται και στον τοµέα των καρδιοπαθειών», λέει ο επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών Χαράλαµπος Βλαχόπουλος. «Ετσι, ασθενείς µε υπερουριχαιµία έχουν αυξηµένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Συγκεκριµένα, είναι πιο πιθανό να εµφανίσουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (1,4φορές πιο πιθανό συγκριτικά µε ανθρώπους µε φυσιολογικές τιµές ουρικού οξέος) και περιφερική αρτηριοπάθεια. Ειδική κατηγορία αποτελούνόσοι έχουν εµφανίσει στο παρελθόν επεισόδιο ουρικής αρθρίτιδας, καθώς έχουν κατά 25% αυξηµένοκίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου».

Ιδιαίτερη έµφαση έχει δοθεί στη σχέση που έχει το ουρικό οξύ µε την αρτηριακή πίεση και την εµφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, δυσλιπιδαιµίας και µεταβολικού συνδρόµου. «Τα δεδοµένα αυτά τείνουν να καθιερώσουν την υπερουριχαιµία ως έναν νέο παράγοντα κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστηµα παρόµοιο µε το κάπνισµα», τονίζει ο κ. Βλαχόπουλος.

«Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σε νεαρή ηλικία προβλέπουν τη µελλοντική ανάπτυξη υπέρτασης», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος.  «Οι µηχανισµοί που εµπλέκονται περιλαµβάνουν την πρόκληση βλαβών στα νεφρά και το ενδοθήλιο των αγγείων,καθώς και τη φλεγµονή και απορρύθµιση του ορµονικού συστήµατος που είναι υπεύθυνο γιατη ρύθµιση της αρτηριακής πίεσης».  Οι επιδηµιολογικές µελέτες ανέδειξαν µάλιστα συσχέτιση της κατανάλωσης φρουκτόζης (π.χ. από ανθρακούχα αναψυκτικά light), των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και της εµφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Δυο πρόσφατα δηµοσιευµένες µελέτες της Α’ Πανεπιστηµιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκράτειου Νοσοκοµείου Αθηνών (από την ερευνητική οµάδα του Χ. Βλαχόπουλου, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Χριστόδουλου Στεφανάδη και µε τη συµµετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Παναγιώτη Ξαπλαντέρη), οι οποίες συµπεριέλαβαν πάνω από 1.000 υπερτασικούς ασθενείς, έδειξαν συσχέτιση των επιπέδων του ουρικού οξέος µε βλάβες στη λειτουργία των αγγείων (αύξηση της σκληρότητας της αορτής) και µε υπερτροφία τηςαριστερής κοιλίας της καρδιάς.

«Το παράδοξο του ρόλου που παίζει το ουρικό οξύ έγκειται στο ότι, ενώ έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, φαίνεται να επιδρά αρνητικά στο καρδιαγγειακό σύστηµα», επισηµαίνει ο κ. Βλαχόπουλος. «Περαιτέρω έρευνες είναι σε εξέλιξη για να αποσαφηνιστεί ο τρόπος δράσης του ουρικού οξέος στην καρδιά και τα αγγεία».healthyliving.gr

Ουρικό Οξύ: ποια είναι η κατάλληλη διατροφή για την αντιμετώπισή του;

Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στον οργανισμό πρέπει να αντιμετωπίζονται με ιδιαίτερη προσοχή από τους ασθενείς. Όπλο στα χέρια των ασθενών ωστόσο, δεν είναι άλλο από την σωστή και ισορροπημένη διατροφή.

Οι ακόλουθες συστάσεις απευθύνονται σε άτομα με αυξημένο ουρικό οξύ, που πρέπει να ακολουθήσουν δίαιτα χαμηλή σε πουρίνες. Οι πουρίνες είναι τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που μετατρέπονται σε ουρικό οξύ στον οργανισμό μας. Η αύξηση ουρικού οξέος μπορεί να οφείλεται σε υπερπαραγωγή πουρινών ή σε μειωμένη απέκκριση ουρικού οξέος από τους νεφρούς και μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας (ποδάγρας).

Γενικές συστάσεις

-Αποφύγετε τα πλούσια σε πουρίνες τρόφιμα (διαβάστε παρακάτω για περισσότερες λεπτομέρειες).

-Αυξήστε την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, φρούτα).

-Μειώστε την πρόσληψη λιπαρών από τη διατροφή σας. Επιλέξτε άπαχα γαλακτοκομικά προϊόντα και τυριά.

-Μειώστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και προτιμήστε πουλερικά και ψάρια στις ποσότητες που ορίζονται από τον κλινικό διαιτολόγο.

-Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ. Αυξήστε την κατανάλωση υγρών στη διάρκεια της μέρας.

-Προσπαθήστε να αποκτήσετε σταδιακά και να διατηρήσετε ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος. Αποφύγετε απότομη απώλεια βάρους.

-Αποφύγετε μεγάλα και βαριά γεύματα αργά τη νύχτα.

Τρόφιμα που επιτρέπονται

-Γάλα

-Γιαούρτι

-Τυρί

-Αβγά

-Ψωμί άσπρο

-Δημητριακά (όχι τα ολικής αλέσεως)

-Ζυμαρικά

-Λαχανικά – εκτός από τα απαγορευμένα (βλέπε παρακάτω)

-Φρούτα

-Ξηροί καρποί–εκτός από τα αμύγδαλα.

Τρόφιμα που επιτρέπονται σε μικρές ποσότητες

-Κοτόπουλο, γαλοπούλα, κόκκινο κρέας (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί, κατσίκι), μπέικον

-Ψάρια, οστρακοειδή (εκτός από αυτά που απαγορεύονται), αστακός, καβούρια στρείδια

-Αρακάς, φασόλια, σπανάκι, φακές, σπαράγγια, μανιτάρια, κουνουπίδι, σπαράγγια

-Πατάτες τηγανητές, ψωμί και δημητριακά ολικής αλέσεως.

Σε περίπτωση οξείας φάσης επιτρέπεται η κατανάλωση 60 – 90 γρ. κρέατος, ψαριού ή πουλερικών την ημέρα ή ½ φλιτζάνι από τα παραπάνω λαχανικά, όσπρια και δημητριακά.

Τρόφιμα που απαγορεύονται

Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε πουρίνες και πρέπει να αποφεύγονται τόσο σε οξεία φάση όσο και σε φάση ύφεσης.

-Εντόσθια (συκώτι, μυαλά, νεφρά), ζωμός κρέατος, σάλτσες κρέατος, γλυκάδια

-Κυνήγι, χήνα

-Αμύγδαλα

-Θαλασσινά (μύδια, χτένια, αυγοτάραχο), σαρδέλες, σκουμπρί, ρέγκα, αντσούγιες

-Μαγιά.clickatlife.gr